Rok powstania – 1923
Należy do Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego (KSRG)
Jednostka typu „s” – posiada dwa samochody strażackie: samochód bojowy Star 244, gaśniczy, z beczką na wodę, autopompą, oraz lekki samochód Lublin do ratownictwa technicznego. Wyposażona jest w pięć motopomp: PO5, motopompę M 8/8, motopompę „Honda”, motopompę PO5, motopompę pływającą „Niagara I”, dwie pilarki łańcuchowe do drewna, przecinarkę do stali i betonu, agregat prądotwórczy, agregat dymowy, nożyce do cięcia i rozpierania „Lukas”, aparaty powietrzne
i sygnalizatory bezruchu.
Liczba członków: czynnych – 62, honorowych – 1
Skład zarządu OSP
Prezes – Bogdan Liniewicz
Wiceprezes-naczelnik – Sławomir Sidoruk
Wiceprezes – Zbigniew Burda
Z-ca naczelnika – Henryk Litwiniuk
Sekretarz – Zbigniew Sęczyk
Skarbnik – Tadeusz Sidoruk
Gospodarz – Stanisław Kutasiewicz
Kronikarz – Zbigniew Sęczyk
Kierowca – Marcin Liniewicz
Prezes honorowy – Roman Goławski
Przewodniczący Komisji Rewizyjnej – Sebastian Furmanek
Członkowie :
– Artur Pawłowicz
– Mirosław Litwiniuk
MONOGRAFIA JEDNOSTKI OSP W SITNIKU
OSP w Sitniku została założona w 1923r., w ówczesnej nomenklaturze jako Straż Ogniowa.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918r. nowo powołane organa władzy państwowej tj. sejm, rząd i prezydent zaczęły tworzyć podstawy prawne dla jednostek administracji państwowej oraz instytucji i organizacji społecznych. W 1921 roku sejm uchwalił ustawę o Straży Ogniowej, która ujednoliciła ramy powstawania
i organizacji poszczególnych jednostek. Na terenie Gminy Sitnik zagrożenie pożarowe istniało zawsze, a potęgowała je zwarta zabudowa wsi. Ze względu na wąskie działki siedlisk, budynki gospodarcze prawie stykały się ze sobą, co powodowało łatwe rozprzestrzenianie się ognia. Rozumieli to wszyscy mieszkańcy, doświadczeni dużymi stratami spowodowanymi przez pożary w latach 1912, 1913
i 1915.
Właśnie w wymienionym na wstępie 1923 r. z inicjatywy proboszcza parafii Łukowce Ks. Juliana Roszkiewicza i sekretarza gminy Szczepana Lewińskiego założono jednostkę Straży Ogniowej. Jej zasięg organizacyjny obejmował teren parafii Łukowce, tj. wsie: Sitnik, Łukowce i Worgule. Do jednostki wstąpiło około 40-tu mieszkańców a zarząd jednostki ukonstytuował się w składzie:
1. Prezes – Ks. Julian Roszkiewicz
2. Komendant – Szczepan Lewiński
3. Z-ca komendanta – Władysław Gromadzki
4. Gospodarzem został Czesław Kozłowski
Niestety nie udało się ustalić wszystkich nazwisk strażaków z początków istnienia jednostki.
Pierwszy sprzęt przeciwpożarowy jednostka otrzymała od Straży Pożarnej w Białej Podlaskiej.
Poważnym sprawdzianem wyszkolenia, sprawności i ofiarności strażaków było gaszenie wielkiego pożaru w 1926r. Ogień wybuchł w czerwcu w dn. Bożego Ciała i pomimo przeciwnego wiatru z zachodu strawił budynki gospodarcze na sześciu posesjach. Natomiast z wiatrem w kierunku na wschód spaliło się tylko jedno mieszkanie, a pobliskie budynki w zwartej zabudowie dzięki akcji strażaków zostały uratowane.
W 1928 r. strażacy z Worgul postanowili utworzyć własną jednostkę i odłączyć się od Straży Ogniowej w Sitniku. Ponieważ stan osobowy strażaków z Worgul był większy, dlatego przejęli oni sprzęt przeciwpożarowy dotychczasowej jednostki.
Ażeby umożliwić dalszą działalność strażaków z Sitnika
i Łukowców, gmina zakupiła nową sikawkę, kaski ochronne i pasy z toporkami.
Pod koniec tego roku zapadła decyzja o budowie remizy strażackiej dla sitnickiej jednostki. Powołano społeczny komitet budowy z Janem Kalitką jako przewodniczącym, a plac pod budowę przekazał proboszcz parafii Ks. Julian Roszkiewicz z tzw. „Księżowizny” na pograniczu Sitnika i Łukowców (stan obecny).
Budowę rozpoczęto w 1929r. Z funduszy gminnych wykonano fundamenty
i przystąpiono do wyrobu pustaków. Ofiarność strażaków oraz pomoc społeczności obu wsi, przy wsparciu finansowym gminy zaowocowało ukończeniem budowy w 1933 r. Uroczyste oddanie do użytku nowo wybudowanej remizy zbiegło się z 15-tą rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę.
Mając własną bazę lokalową i magazynową ówcześni komendanci i zarząd jednostki intensyfikują szkolenie strażaków, co zaowocowało czołowymi lokatami jednostki w gminie i powiecie.
Należy też podkreślić dobrą współpracę strażaków z proboszczami parafii Łukowce i aktywny udział strażaków w obchodach ważnych świąt kościelnych.
Do wybuchu II wojny światowej prezesami jednostki byli: Ks. Julian Roszkiewicz, Szczepan Lewiński, Józef Sęczyk, Edward Waszczuk
i Antoni Daniluk.
Okupacja hitlerowska przerwała działalność jednostki. Remiza strażacka została zarekwirowana przez okupanta i zamieniona na kuźnię i warsztat naprawczy dla potrzeb wojsk niemieckich. Strażacy zostali przymuszeni do pełnienia całodobowych wart przeciwpożarowych.
Po wyzwoleniu naszej miejscowości, które nastąpiło w dniu 26 lipca 1944 r. jednostka OSP w Sitniku wznowiła pełną statutową działalność. Nowo wybrany zarząd jednostki w składzie:
1. Prezes – Marian Sobczuk
2. Komendant – Augustyn Siwek
3. Gospodarz – Błażej Kutasiewicz
4. Skarbnik – Kazimierz Sęczyk
5. Sekretarz – Ludwik Chwedczuk
aktywizują strażaków przedwojennych i werbują do jednostki młodych mieszkańców Sitnika i Łukowców. Rozpoczęto od remontu przeciekającego dachu remizy i jej wnętrza. Materiały budowlane przydzieliły nowo powstałe władze administracyjne,
a większość robót wykonali strażacy we własnym zakresie.
W 1948 r. przypadła 25 rocznica istnienia jednostki. Społeczeństwo ufundowało jednostce sztandar, który po uroczystej mszy św. został poświęcony przez proboszcza parafii Ks. Edwarda Kowalika. Na uroczystości jubileuszowej zgromadziła się nie oglądana dotąd liczba oficjeli i zaproszonych gości, którzy upamiętnili się 50-cioma gwoździami w drzewcu sztandaru.
W 1952r. jednostka wzbogaciła się o parokonny ogumiony wóz przystosowany do przewozu sprzętu gaśniczego i jego obsługi (12 strażaków) oraz motopompę „Kobe”.
W 1955 r. jednostka otrzymała z demobilu samochód „Bedford”, który nie spełnił pokładanych nadziei ze względu na duży stopień wyeksploatowania.
W 1960r. rozpoczęto rozbudowę zaplecza, tj. dwóch boksów z kanałem remontowym, magazynu paliw i dyżurki.
W roku 1962 jednostka otrzymała pełnosprawny technicznie typowy samochód pożarniczy GBM – STAR 25, co w znacznym stopniu poprawiło skuteczność jednostki w akcjach ratowniczych.
W roku 1970 zarząd jednostki wystąpił z inicjatywą budowy nowego Domu Strażaka, która uzyskała poparcie władz gminy i powiatu a w szczególności Komendanta Wojewódzkiej Straży Pożarnej w Lublinie płk Tadeusza Strzeleckiego. Roboty budowlane rozpoczęto w 1971 roku. Przy bardzo dużym zaangażowaniu strażaków i wydatnej pomocy finansowej ukończono budowę w stanie surowym
w tym samym roku. Roboty wykończeniowe wykonano wiosną 1972 r., a oficjalne otwarcie i oddanie do użytku nastąpiło w dniu 21 czerwca 1972 r. W tym uroczystym dniu jednostka OSP w Sitniku otrzymała drugi sztandar nadany przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Białej Podlaskiej. Za duży wkład pracy przy budowie strażnicy 14 – nastu strażaków zostało uhonorowanych dyplomami uznania.
Lata 70 – te to ciągłe pasmo sukcesów jednostki w zawodach sportowo – pożarniczych na szczeblach gminy, powiatu i województwa. Świadczą o tym zdobyte puchary i dyplomy pieczołowicie przechowywane w izbie pamięci. Wystarczy wymienić pierwsze miejsca zdobyte w IV Wojewódzkich Zawodach Sportowo – Pożarniczych w dniu 25 maja1975 roku i w wojewódzkich manewrach formacji samoobrony służb przeciwpożarowych w dniu 17 października 1976 r.
W roku 1979 nastąpiła dalsza rozbudowa zaplecza gospodarczego; w czynie społecznym strażacy dobudowali pomieszczenie kuchenne z wodą bieżącą i pełnym wyposażeniem.
W latach 80 – tych najważniejszymi wydarzeniami w działalności jednostki były:
– rok 1980 – jednostka otrzymała w miejsce wysłużonego samochodu
GBM – STAR 25 (w jednostce od 1962r.) samochód bojowy nowszej
generacji GBAM – STAR 26;
– rok 1981 – wymiana dachu strażnicy zerwanego przez huragan;
– rok 1983 – w dniu 28 maja została podpisana decyzja – umowa
pomiędzy OSP w Sitniku a Urzędem Gminy i Wojewódzkim Wydziałem
Kultury w Białej Podlaskiej o urządzeniu Gminnego Domu Kultury w
budynku OSP. Na mocy tego dokumentu sala główna (świetlica) oraz dwa
pomieszczenia przyległe, w których zlokalizowano Gminną Bibliotekę Publiczną
i Klub, przeszła pod administrację Gminnego Wydziału Kultury w Białej Podlaskiej;
– rok 1984 – jednostka OSP w Sitniku obchodziła opóźnioną o rok – 60 – tą rocznicę
jej założenia. Uroczystości jubileuszowe w dniu 25 listopada były połączone z aktem
wręczenia sztandaru Zarządowi Gminnego Związku Ochotniczych Straży
Pożarnych w Białej Podlaskiej.
Z okazji 60-lecia jednostki Prezydium Zarządu Głównego Związku OSP oznaczyło
sztandar jednostki Złotym Medalem „Za Zasługi Dla Pożarnictwa”, a jednostkę
uhonorowano dyplomem uznania;
– rok 1988 – jednostka OSP Sitnik na wojewódzkich zawodach sportowo
– pożarniczych w Radzyniu w dniu 12 czerwca wywalczyła I miejsce
i zakwalifikowała się do VII Ogólnokrajowych Zawodów Sportowo –
pożarniczych. Tam na 50 startujących drużyn z całej Polski jednostka
zajęła wysokie 13 – naste miejsce. Na ten sukces pod dowództwem
komendanta jednostki Romana Goławskiego zapracowali druhowie:
Sławomir Sidoruk, Dariusz Goławski, Waldemar Piękowski, Stanisław
Linewicz, Roman Michalczuk, Tomasz Sadowski, Józef Sidoruk,
Zbigniew Litwiniuk, Piotr Sadowski i Artur Pawłowicz;
– rok 1989 – jednostka otrzymała nowy samochód pożarniczy GBA –
STAR 244.
Lata 90. to dalszy rozwój jednostki obfitujący w ważne wydarzenia:
– rok 1994 – modernizacja kotłowni CO z podłączeniem ogrzewania do
garaży na samochody i sprzęt p/poż;
– rok 1995 – niezwykle ważny i mobilizujący dla jednostki, gdyż decyzją
Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia 17 marca
1995 r. jednostka OSP Sitnik została włączona do Krajowego Systemu
Ratowniczo – Gaśniczego. Nałożyło to na jednostkę obowiązek
utrzymania ciągłej gotowości bojowej;
– rok 1996 i 1997 – delegacja i poczet sztandarowy jednostki
uczestniczyły w uroczystościach wyniesienia na ołtarze „Męczenników
Podlasia” w Pratulinie oraz pełniły wartę honorową przy relikwiach
„Męczenników Pratulińskich”;
– rok 1998 – jednostka została uhonorowana statuetką relikwii
„Męczenników Podlasia” poświęconą w Rzymie przez Ojca Św. Jana
Pawła II;
– rok 1999 – za pełnienie służby porządkowej w czasie „Wizyty
Apostolskiej Papieża w Siedlcach” jednostka otrzymała dyplom z
błogosławieństwem Ojca Św. Jana Pawła II. Obie te pamiątki są
pieczołowicie przechowywane w Izbie Pamięci Jednostki. W tym
samym roku przybył na wyposażenie jednostki drugi samochód „Lublin
3″, który jest w pełni wyposażony w sprzęt do ratownictwa drogowego i gaśniczego.
W XXI wiek jednostka OSP Sitnik weszła z niemałym dorobkiem z lat poprzednich i dzięki przychylności Pana Wójta Gminy Wiesława Panasiuka dalej się rozwija. Wójt Gminy przywiązuje wielką wagę do unowocześniania wyposażenia jednostek, szkoleń strażaków – ochotników i podnoszenia poziomu wyszkolenia. Jednostka jest wdzięczna Panu Wójtowi za troskę, opiekę i przekazywanie środków pieniężnych na doposażenie OSP.
Przybyło nowo wybudowane pomieszczenie magazynowe z wiatą, zmodernizowano zaplecze (sanitariaty) i urządzono nową Izbę Pamięci i Tradycji.
W roku 2003 jednostka obchodziła uroczystość Jubileuszu 80 – lecia istnienia w czasie której padło wiele słów uznania a odznaczenia państwowe i komercyjne wręczone strażakom świadczą o dobrej działalności jednostki.
Obecnie jednostka dysponuje dwoma samochodami bojowymi z pełnym wyposażeniem i sprzętem ochronnym niezbędnym do akcji ratowniczej. Stan osobowy jednostki to 63 strażaków i jest to trzecie i czwarte pokolenie strażaków w historii istnienia jednostki, którzy zapewniają, że będą godnie wypełniali i ofiarnie służyli dla całego społeczeństwa, tak jak ich poprzednicy, którzy od nas odeszli, a o których pamięć jest uwieczniona w kronice jednostki.